Remate de estación...

A piques de rematar outra estación, despedimos os nosos "Contos Outonais". E digo nosos porque non só son meus, se non tamén de tódalas nenas e nenos que me acompañaron nas contadas. Que riron e se emocionaron comigo ao longo de cada unha das historias.

Historias da avóa, de bosques, prantas e animais... con moitas sorpresas e un fío común: o outono.

Tan só me queda agradecer os apoios cos que contei para levar a cabo este proxecto e lembrade que seguimos no camiño cos "Contos de Inverno".

Unha forte aperta

Vémonos!!!!!

Na Pobra do Caramiñal

Contando para as nenas e nenos do eei Fernández Varela! 

Vídeo-Resumo dos "Contos Outonais"

Unha visita á montaña lucense

Un pracer actuar no CPI de Cervantes, un pequeno colexio da montaña lucense que me roubou o corazón. 

Unha mañá inesquecible na que o afecto recibido por parte do alumnado, xunto coa súa amabilidade e a simpatía das mestras e mestres fixeron que me sentira realmente agradecida de poder chegar cos meus contos ata eses recunchos do rural nos que o contacto coa natureza parece facernos sentir a vida dun xeito máis apracible e sosegado, na que a cooperación e o apoio mútuo están presentes en cada actividade e en cada enredo.

GRAZAS POR TODO!!!!

Contos Outonais

Este proxecto nace dende a idea de que as nenas e nenos se acheguen ás estacións dun xeito diferente, escoitando á natureza e respectando os seus ciclos para sentila e gozala ao máximo.

Coa narración oral, entre monicreques e elementos naturais propios do outono xorden os contos que escollidos con moito mimo, presentan valores como a igualdade, a ecoloxía e a amizade, sempre coa tenrura e inocencia propias da infancia.

É a primeira sesión das catro que compoñen "As estacións en Contos" e agárdannos moitas sorpresas por descubrir!!!!

As estacións en contos

Dende o 12 de setembro estarán dispoñibles os Contos Outonais de "Estacións en Contos" para realizar en colexios e bibliotecas. Unha chea de historias co outono como protagonista dirixidas ao público infantil que nos achegan a unha época tan máxica como auténtica, na que escoitando á natureza e mirando ao noso arredor podemos apreciar a beleza de tódalas súas transformacións e comprender o sentido da mesma.

https://celtiafigueiras.blogspot.com.es/p/as-estacions-en-contos.html

Está especialmente indicado para nenas e nenos de 3 a 5 anos en grupos reducidos (máximo 50 espectadores), podendo realizar ata catro sesións consecutivas.

Alimentos do corpo e da alma

A comida é máis sabedeira de cociñarse con cariño, ao igual que os contos son máis fermosos ao contarse con amor e así como a comida alimenta o corpo, os contos, a música e o teatro, alimentan a alma. 

Defendamos que a ninguén lle falte un prato saudábel na mesa nin nos esquezamos de contar contos, ver teatro e oír música (ou escoitar contos, tocar música e facer teatro...) en definitiva, vivir con alegría e encher de ledicia o corazón de cantos nos rodean porque tanto a saúde do corpo como da alma son esenciais para ser felices e a felicidade pode atoparse nos recunchos máis insólitos da arte e da gastronomía.

Xa falta menos...

Xa falta menos para o comezo de curso. Datas de ilusión e nervios polo reencontro cos compañeiros e o inicio unha nova aventura que durará tres longos trimestres.

Aínda me lembro cando era cativa e un feixe de libros de texto agardaban por ser descubertos. A impaciencia por atopar o que agochaban no seu interior levábame a ollalos con ansia para despois gardalos con moito mimo á espera de que chegara o día de comezar. Non o podo evitar, a miña paixón polos libros leváme a facer cousas así...

Agora ocórreme algo parecido, pero en lugar de ser libros de texto, o que ansío descubrir e atopar antes de comezo de curso son ideas, contos, fantasías e relatos, algúns nacidos da miña imaxinación e outros localizados tras horas de busca en bibliotecas e librarías para despois compartilos nas aulas diante dos atentos ollos deses nenos e nenas nun tempo e nun lugar onde o meu traballo cobra sentido.

Lembranzas

Preparando o meu novo contacontos lembreime desta fotografía. Xa pasaron tres anos dende entón pero aínda está moi presente porque foi un día moi especial.

Unha actuación na que colaboraron O concello de Riveira, A Xanela do Maxín e a asociación "So Lles Falta Falar", como un xeito de sensibilizar aos máis cativos sobre a importancia de tratar ben aos animais e á natureza.

De seguro que as nenas e nenos que nos acompañaron tamén o recordan: Despois da función puideron xogar, pasear e desfrutar cos cans da asociación! Verdadeiramente inesquencible.

Benvid@s!!!

Benvid@s a este blog! Será un pracer compartir con todas e todos vós as miñas experiencias, contos, novidades e algunha que outra sorpresa. 

Adiante...